Elk jaar vormen zich zwermen vogels om naar hun wintergebieden te vliegen. Elk jaar valt de zwerm uiteen bij terugkomst in het broedgebied, omdat het tijd wordt voor iets anders.
dat samen ging werken aan een gedeeld doel, ieder met zijn eigen kennis en expertise en ieder vanuit een eigen moederorganisatie. Terwijl de ene ik zich nog sterk verbonden voelde met de eigen werkgever, identificeerde de andere zich vooral met de nieuwe groep. Elke ik had zo zijn eigen drijfveer. Er waren ikken die sterk geloofden in dat het echt beter kan voor de klant en die daar ten volste aan wilden bijdragen. Er waren er die toe waren aan een nieuwe uitdaging. En er waren ikken die wegvluchtten voor een situatie waar ze geen deel meer van wilden uitmaken.
In de loop der tijd kregen ze positie, werden een wij en daarmee een team. Sommige ikken raakten daardoor in een spagaat tussen het wij van het team en het wij van hun organisatie, vooral als deze laatste er andere denkbeelden op nahield. Het team was dan ook blij dat ze samen met andere teams met eenzelfde doel een nieuwe organisatie werden.
Het team leerde van elkaar. Dat versterkte het wij en vergrootte de kwaliteit. Ze hadden goede gesprekken en soms ook stevige woorden. Maar op veel momenten waren er geen woorden nodig om te doen wat er moest gebeuren. Ze kregen hun eigen manieren en er ontstond een sociale orde: iedereen wist precies wat hij aan de ander had en ook wat niet. Soms ging er een ik weg en er kwamen ook nieuwe ikken bij, maar die voegde zich altijd moeiteloos in het wij van het team.
Onderdeel zijn van een talentvol team, wie wil dat nou niet? Nou….. dat bleek. Want ook al voel je je onderdeel van het wij en weet je dat je onderdeel bent van iets unieks, toch kan een deel van jezelf toe zijn aan iets nieuws. In dit concrete geval bleek driekwart van de ikken zich te oriënteren op iets anders. En het kon niet lang uitblijven of dat gegeven lag open en bloot op tafel. En oei……natuurlijk, wij zijn sterk, ….wij kunnen alles aan…..., maar wat vindt mijn ik eigenlijk van deze situatie? In hoeverre voelt het ik zich eigenlijk nog onderdeel van het nieuwe wij dat zich plots ontvouwt?
Wat het ik helpt om zich te positioneren ten opzichte van het nieuwe wij, is het voeren van een interne dialoog. Welke deel van het ik baalt van de situatie en welk deel heeft begrip voor de collega’s die weg willen? Welk deel van het ik verlangt naar een nieuwe uitdaging en welk deel wil graag onderdeel blijven van dit wij. Wie voert de boventoon in deze innerlijke dialoog? En welke wijsheid brengt het Ik-deel dat de ondertoon voert? Vanuit deze dialoog kan het ik bepalen wat hij nodig heeft in deze situatie en of dat realistisch is. Door dat met elkaar te delen. Krijgen de ikken inzicht in elkaars behoeftes en ontstaat er een basis om concrete afspraken te maken: Hoe gaan wij als team om met deze situatie?
In dit geval heeft het team een aantal prachtige concrete afspraken gemaakt waarmee ze samen verder kunnen, wetende dat dat ‘samen’ de komende tijd zal gaan veranderen. Ze hebben een uitdagende nieuwe teamleervraag voor zichzelf geformuleerd, want ook de ikken die elders een droom hebben, willen tot het allerlaatste moment ten volle onderdeel zijn van dit unieke wij. De ikken in dit team beseften wat een voorrecht het is onderdeel te zijn (geweest) van dit wij.
